Σβάμι Σατυάναντα Γκίρι
Στις 17 Νοεμβρίου του 1896, γεννήθηκε ο Manmohan (Swami Satyananda), στο σπίτι του θείου του από την πλευρά της μητέρας του στο Bikrampur (Bangladesh). Ήταν ο γιός, του Mohini Mohan Majumdar και της Tarabasini Devi. Ήταν ένας φιλόσοφος, τραγουδιστής, μουσικοσυνθέτης, ποιητής, κοινωνικός λειτουργός. Αλλά, πάνω από όλα, ήταν ένας χαρισματικός μαθητής και ένας πραγματικά θεϊκός master, της γενεαλογίας της Kriya Yoga. Ακόμα και στη νεαρή ηλικία των έξι ή επτά ετών, υπήρξε ένα σημάδι της αψεγάδιαστης αγάπης του για την ανθρωπότητα, που ήταν χωρίς περιορισμούς από οποιαδήποτε κοινωνική τάξη, κάστα ή θρησκεία. Αυτό έγινε, όταν σε μια κοινωνική περίσταση, υπό την παρουσία των συγγενών και φίλων του, αψήφησε την παράδοση , που ήταν γερά θεμελιωμένη, για την συναναστροφή με την κάστα των ανέγγιχτων. Στην ηλικία των δέκα ετών, η αναζήτησή του για την απολύτρωση, ήταν εξαιρετικά βαθιά ριζωμένη. Αυτή η αναζήτηση, δεν ήταν για αυτόν απλώς μια προσωπική υπόθεση, αλλά σχετιζόταν άμεσα και τροφοδοτούσε την επιθυμία του για την ανεξαρτησία της Ινδίας, καθώς και για την υπέρτατη απελευθέρωση της ανθρωπότητας, από τα εγκόσμια δεσμά και βάσανα, όπως και από δεσμά της σωματικής συνειδητότητας.
Η πρώτη συνάντηση του Swami Satyananda με τον παιδικό του φίλο και καθοδηγητή, το Mukunda (Paramahamsa Yogananda), έγινε στην είσοδο του σχολείου Κωφαλάλων της Καλκούτας. Η συνάντηση τους έγινε όταν έψαχνε να δανειστεί μια τρόμπα, για να φουσκώσει την ποδοσφαιρική μπάλα της ομάδας του. Όσο και οι δύο προχωρούσαν με γοργά βήματα προς την επίγνωση της Αλήθειας, τόσο μεγάλωνε η οικειότητα μεταξύ τους. Έδωσαν την υπόσχεση να τηρήσουν αγαμία καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Περνούσαν το χρόνο τους διαλογιζόμενοι σε απομόνωση, σε διάφορα ιερά μέρη και σε ναούς. Ακόμη και τις νύχτες, αυτοί οι δύο νεαροί άντρες, παρέμειναν πλήρως αφιερωμένοι στην υπόσχεσή τους, σε αντίθεση με άλλους, που περνούσαν το χρόνο τους με ξεφάντωμα και έξαλλους εορτασμούς.
O Manmohan, επισκέφτηκε ιερά μέρη, πνευματικούς ανθρώπους και αγίους μαζί με το Mukunda. Ο σπουδαίος δάσκαλος Σανσκριτικών του Mukunda, ο Hamsa Swami Kevalananda, έθεσε τα θεμέλια της πνευματικής του ζωής, διδάσκοντάς του τις βάσεις της Kriya Yoga. O απλός, αυστηρός, σπαρτιατικός τρόπος ζωής του Kevalanandaji και η βαθιά πνευματική του εμπειρία, άσκησαν μεγάλη επίδραση στη ζωή του Manmohan. Κατά τη διάρκεια της φοίτησής του Manmohan στο κολλέγιο, εκπληρώθηκε το πολυπόθητο όνειρό του. Συνάντησε τον guru, που του επεφύλασσε το πεπρωμένο, το Swami Shriyukteshwar. Από αυτόν μυήθηκε στην Kriya Yoga. Η βαθιά διαίσθηση, η βαθυστόχαστη, μεταφορική ερμηνεία των ιερών κειμένων, η απύθμενη θεϊκή εμπειρία μέσω της Kriya Yoga, καθώς και η γνώση αστρονομίας και αστρολογίας του guru του, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο, στο ότι έγινε ένας ένθερμος πιστός και αφοσιωμένος μαθητής του. Τέσσερα χρόνια μετά, αφού ο Mukunda έγινε ένας sannyasa, γνωστός ως Swami Yogananda, ο Manmohan αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο με B.A. (Honors) στη Φιλοσοφία. Το 1919, υπό την καθοδήγηση του guru του, μυήθηκε στο μοναστικό τάγμα και έγινε γνωστός ως Swami Satyananda Giri.
Χάρις στην έμπνευση και την καθοδήγηση του Paramahamsa Yogananda, η πνευματική ζωή του Swami Satyananda έφτασε στο απόγειό της, όταν έγινε μοναχός. Τον περισσότερο χρόνο του, τον περνούσε σε διαλογισμό. Το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειάς του, το διέθετε για την οργάνωση του σχολικού ιδρύματος του ashram, που είχε ιδρύσει ο Paramahamsa Yogananda στο Ranchi. Την οργάνωση την είχε αναλάβει μαζί με τον συμμαθητή του, που επίσης έγινε sannyasi, το Swami Dhirananda. Ο λαμπρός χαρακτήρας, η ειλικρίνεια, η αγνότητα, η ανιδιοτελής αγάπη, ο παραδειγματικός τρόπος ζωής και η φροντίδα, που έδειχνε ο Swami Satyananda για τους μαθητές του, ενέπνευσαν το Mahatma Gandhi να επισκεφτεί το Ashram στο Ranchi. Μετά από την επίσκεψή του, επαίνεσε το ashram και προσκάλεσε το Swami Satyananda να επισκεφτεί το δικό του Sabarmati ashram.
Όταν ο Satyananda επισκέφτηκε το ashram του Mahatma Gandhi, του έγινε μια υπέροχη, θερμή υποδοχή και του ζητήθηκε να μείνει στο ashram για αρκετές ημέρες. Ο Swami Satyananda προετοίμασε το έδαφος για τη μύηση του Mahatma Gandhi και των μαθητών του, στη Kriya Yoga. Η μύηση έγινε από τον Paramahamsa Yogananda, ο οποίος, επέστρεψε στην Ινδία το 1935. Δυστυχώς, ο Swami Satyananda αρνήθηκε την πρόσκληση του παιδικού φίλου και καθοδηγητή του, Paramahamsa Yogananda, να πάει στην Αμερική για να τον βοηθήσει στη θεϊκή του αποστολή. Αιτία για αυτή την άρνηση, ήταν η αγάπη του για τη μητέρα Ινδία και η προθυμία του να αφιερώσει τη ζωή του στην απελευθέρωση των ανθρώπων της.
Προκειμένου να ζήσει υπό την πνευματική καθοδήγηση του Gurudev του Swami Shriyukteshwar, πήγε στο Karar Ashram στο Puri, εισακούοντας το κάλεσμα του αγαπημένου του Gurudev. Αργότερα, εγκαταστάθηκε ως ο swami του ashram. Μετά το mahasamadhi του Gurudev, στις 9 Μαρτίου του 1936 και λίγους μήνες αφότου ο Paramahamsa Yogananda είχε επιστρέψει στην Αμερική, ο Swami Satyananda μύησε τον Rabinaryan Brahmachari (Parmahamsa Hariharananda) στις υψηλότερες kriyas. Στον Rabinaryan Brahmachari, άφησε τη διοίκηση και τη λειτουργία του Ashram στο Puri, ενώ ο ίδιος έγινε ένας περιπλανώμενος μοναχός. Κήρυξε και δίδαξε την Kriya Yoga σε όλη την Ινδία. Στην Νότια Ινδία, συνάντησε τον Ramana Maharshi, έναν φωτισμένο άγιο, γνωστό για τη βαθιά του πνευματική εμπειρία. Η συνάντηση αυτή, μετατράπηκε σε μια μοναδική, έντονη αγάπη. Ο Ramana Maharshi εντυπωσιάστηκε από την προσωπικότητα του Satyanandaji και τον πίεζε να εγκατασταθεί μόνιμα στο ashram του.
Το 1944 ένας φοβερός λιμός χτύπησε την Βεγγάλη. Το τραγικό γεγονός έστρεψε την ευαίσθητη καρδιά του Satyanandaji στους πεινασμένους και εξαθλιωμένους φτωχούς. Το μότο του ήταν, “υπηρεσία προς όλους με αγάπη και διαλογισμό.” Ίδρυσε την Αποστολή Sevayatan Satsang Mission στο Jhadagram, μια υποανάπτυκτη περιοχή της συνοικίας της Mednipur στη Δυτική Βεγγάλη, ως ένα δείγμα της αγάπης του για τους κατατρεγμένους και αποδιωγμένους της κοινωνίας. Εκεί, πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του από το 1944 ως το 1971, μεταμορφώνοντας τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων. Μετά το mahasamadhi του Paramahamsa Yogananda το 1952 και μέχρι το τέλος της ζωής του, ήταν πρόεδρος του Karar Ashram στο Puri. Τελικά, άφησε το θνητό του σώμα στις 2 Αυγούστου του 1971, στην Αποστολή του, Sevayatan Satsang Mission, έχοντας ζήσει μια ζωή πλούσια σε πνευματική εμπειρία, αφιερωμένη στη φιλανθρωπία και στη βίωση του μηνύματος της Kriya Yoga.